ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ

Της Linda Gillham (UK/EA),

Μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Runnymede (Ηνωμένο Βασίλειο)

Η στρατηγική Ευρώπη 2020 υιοθετήθηκε το 2010  από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της για να αποτελέσει το βασικό εργαλείο με το οποίο η ΕΕ θα  ενίσχυε τις οικονομικές επιδόσεις της και θα βελτίωνε την  αειφόρο ανάπτυξη μέχρι το 2020. Τέσσερα χρόνια μετά τη δρομολόγησή της, η στρατηγική χρήζει αναθεώρησης εφόσον, κατά γενική ομολογία, δεν έχει αποδώσει ικανοποιητικά  σε ορισμένους από τους εμβληματικούς στόχους της.

Όμως, πρόοδος έχει σημειωθεί στην εμβληματική πρωτοβουλία για «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποδοτικά τους  πόρους», η οποία είναι καίρια για την επίτευξη πολυάριθμων  στόχων της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά την ενέργεια και το κλίμα, όπως η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου  και η βελτίωση της ανθεκτικότητας της οικονομίας της EE  σε μελλοντικές αυξήσεις των παγκόσμιων τιμών ενέργειας,  προκειμένου να διασφαλιστεί μια πιο βιώσιμη χρήση των  φυσικών πόρων και μια στροφή προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Ωστόσο, παρά την μικρή πρόοδο  των περιβαλλοντικών επιδόσεων της ΕΕ χάρη στην αύξηση  των επενδύσεων στην πράσινη καινοτομία και στην εξάπλωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ΕΕ απέχει ακόμη  πολύ από την επίτευξη των περισσότερων από τους βασικούς  της στόχους.

Η οικονομική ανάπτυξη και η απασχόληση επικεντρώνουν  σχεδόν αποκλειστικά το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ας μην αναφερθούμε στους στόχους για την εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία, τη μείωση της φτώχειας,  τη νεολαία και τη βιομηχανική πολιτική. Η οικονομική κρίση  έχει προκαλέσει όλεθρο σε ολόκληρη την ΕΕ με απίστευτα  ποσοστά ανεργίας, ιδίως των νέων. Όπως και με την προηγούμενη δεκαετή στρατηγική της Λισαβόνας, πιστεύω ότι η  ΕΕ δεν μπορεί να έχει τις επιτυχίες που προσδοκούσε όσον  αφορά την επίτευξη των αρχικών στόχων. Δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε μόνο στους στόχους της ΕΕ για το 2020 και  στο ύψος των απαιτούμενων επενδύσεων. Είναι απαραίτητο  οι τοπικές και περιφερειακές αρχές να χρησιμοποιούνται περισσότερο από τα κράτη μέλη, δεδομένου ότι μπορούν να διαμορφώσουν το κατάλληλο περιβάλλον υπέρ της ανάπτυξης  και της απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο με πιο στοχευμένο  τρόπο. Όμως, παρατηρείται απροθυμία για την αποκέντρωση  αυτών των αρμοδιοτήτων αλλά, πιστεύω, ότι πρόκειται για το  κλειδί της υπόθεσης.

Ακόμη, η Στρατηγική «Ευρώπη 2020» είναι αφηρημένη  έννοια για τους περισσότερους πολίτες της ΕΕ, ιδίως στο  Ηνωμένο Βασίλειο. Η ΕΕ πρέπει να εξηγήσει απλά και με  σαφήνεια τις στρατηγικές της στους πολίτες. Οι λέξεις  «σαφήνεια» και «δράση» πρέπει να αποτελέσουν το νέο  σύνθημα για το 2014. Δεδομένου ότι ο προϋπολογισμός της  ΕΕ αντιστοιχεί μόνο στο 2 % των συνολικών δημόσιων δαπανών στην ΕΕ, οι πόροι δεν μπορούν να προέρχονται μόνο  από την ΕΕ. Ωστόσο, τα κράτη μέλη δεν έχουν αξιοποιήσει  πλήρως την ενωσιακή χρηματοδότηση για να προωθήσουν  τις εξαιρετικά απαραίτητες για την αναζωογόνηση της οικονομικής ανάπτυξης μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Η έλλειψη  οικειοποίησης, ο καθορισμός των στόχων σύμφωνα με την  αρχή «από την κορυφή προς τη βάση» και ο παραγκωνισμός  των περιφερειών και των πόλεων σε θέματα που τις αφορούν άμεσα, μειώνουν την αξιοπιστία της στρατηγικής αυτής στα  μάτια των πολιτών.

Εάν αναθεωρηθεί η στρατηγική ώστε να γίνει πιο φιλική  προς τον πολίτη, ακολουθώντας ένα πρότυπο πραγματικής  εταιρικής σχέσης με πλήρη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών, τότε μόνον θα αλλάξουν τα πράγματα το  2020.