ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Η κινητοποίηση των εργατικών συνδικάτων της Εύβοιας με αποκορύφωμα την κατάληψη του Διοικητηρίου της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας (και όχι της ανύπαρκτης θεσμικά Αντιπεριφέρειας) αποτελεί πράγματι πολιτική εκδήλωση μεγάλης έντασης και δυναμικής που θέτει στο προσκήνιο το μέγα πρόβλημα της ανεργίας και της αποβιομηχάνισης του νομού, καταστάσεων όμως που χρονίζουν και είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ασκήθηκαν ή- περισσότερο- δεν ασκήθηκαν.

Τίθεται επίσης το τεράστιο πρόβλημα του κλεισίματος των τελευταίων μεγάλων βιομηχανικών μονάδων και της απόλυσης των εργαζομένων. Η ανάδειξη και η προσπάθεια αναστροφής της καταστροφικής για την τοπική οικονομία πορείας των τελευταίων τριών χρόνων, συνέπεια της οποία είναι  το νέο κύμα αποβιομηχάνισης αποτελεί μονόδρομο στον οποίο όμως η διέξοδος πρέπει να οδηγεί σε λύσεις που δίνουν προοπτική παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας. Συνεπώς οι πολιτικές προτάσεις είναι αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε και θα είναι χρήσιμες μόνο όταν συνοδεύονται από σχέδιο για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση του Νομού. Διαφορετικά τα αδιέξοδα θα παραμείνουν και μετά την λήξη, με οποιοδήποτε τρόπο, των κινητοποιήσεων και η απογοήτευση που θα σκορπίσουν στους εργαζόμενους και τους ανέργους, στο παραγωγικό δυναμικό της Εύβοιας  θα ξαναφέρει την ευβοϊκή κοινωνία στην απάθεια και την αμηχανία.

Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις είτε μετέχουν ενεργά είτε παρακολουθούν με αμηχανία τις κινητοποιήσεις οφείλουν να δώσουν με ευθύνη τον οδικό χάρτη της διεξόδου  και να  ενισχύσουν την αισιοδοξία των εργαζομένων καθιστώντας τους αγώνες των εργαζομένων γόνιμους  για στέρεα και διαρκή αποτελέσματα στο πεδίο της ανάπτυξης  χωρίς να  τους αξιοποιούν μόνο ως πεδίο υπολογισμών ενόψει των επόμενων εθνικών και αυτοδιοικητικών αναμετρήσεων.

Τα λέμε αυτά γιατί μέχρι τώρα δεν τα ακούσαμε ούτε τα διαβάσαμε. Αντίθετα διαπιστώνουμε ότι πολλοί ακολουθούν την ίδια πεπατημένη των άστοχων λεονταρισμών και της πολιτικής φλυαρίας που έχουν μεταξύ των άλλων συμβάλλει καθοριστικά στο κατάντημα της τοπικής οικονομίας, στην εκτόξευση της ανεργίας και την αντι-ανάπτυξη της Εύβοιας.

Τέλος, μόνο με πολιτικό προγραμματικό πλαίσιο συνάμα με την μαχητικότητα των επιχειρημάτων μπορούν οι αυτοδιοικητικοί φορείς, οι Δήμοι και κυρίως η Περιφέρεια, να προβάλουν και να απαιτήσουν άμεσες λύσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Εύβοιας. Αυτό ακριβώς απουσιάζει επιμόνως έως τώρα και εάν δεν υπάρξει η τελική μάχη δεν θα έχει ελπιδοφόρα προγνωστικά.