ΣΤΗΝ ΘΑΛΠΩΡΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΠΑΡΑΓΟΝΤΙΣΜΟΥ "ΚΥΒΕΡΝΑΤΑΙ" Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

 

Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη

Με αφορμή το ζήτημα των Αναπτυξιακών Εταιρειών της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας που έχει συζητηθεί  κατά το παρελθόν, στο μέτρο φυσικά που μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή συζήτηση αυτή που  διεξάγεται σε ένα Περιφερειακό Συμβούλιο που περιορίζεται στον κατ΄επίφαση διάλογο, διαπιστώνουμε κρίσιμες επισημάνσεις. Η προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή προσπάθησε και κατόρθωσε να κρατήσει τις Αναπτυξιακές στον ρόλο που είχαν στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις παρότι αυτές καταργήθηκαν και η αποστολή των Αναπτυξιακών δεν μπορεί να είναι η ίδια. Η σημερινή Περιφερειακή Αρχή φαίνεται ότι θα ακολουθήσει αυτή την πεπατημένη διότι εξάλλου είναι συνυφασμένη με την φιλοσοφία και την πρακτική της. Μέσα από αυτά τα «μαγαζιά» έχει την ευχέρεια να ασκήσει την πελατειακή της πολιτική η οποία είναι βασικό στοιχείο της υπόστασής της.

Έχουμε και κατά το παρελθόν υποστηρίξει και σήμερα διαπιστώνουμε το επίκαιρο της θέσης μας για μία ενιαία και σοβαρή Αναπτυξιακή Εταιρεία της Περιφέρειας η οποία να οργανωθεί και να δουλέψει για την στήριξη των αναπτυξιακών πολιτικών της Στερεάς Ελλάδας σε αγαστή σύμπραξη με τις παραγωγικές δυνάμεις της περιοχής. Μία Αναπτυξιακή με ισχυρή τεχνοκρατική δομή, ανταγωνιστική και κυρίως επικεντρωμένη στην καινοτομία και την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Η έως τώρα πολιτεία της σημερινής Περιφερειακής Αρχής, στο ζήτημα αυτό αλλά και σε όλα τα άλλα,  απέχει "παρασάγγες" από την πρότασή μας. Αντιθέτως δουλεύει με την επίφαση ίσως νεωτεριστικού βερμπαλισμού τις παλιές παλαιοκομματικές πρακτικές και ανασυγκροτεί τους προσωπικούς μηχανισμούς στο πλαίσιο της κομματικοκρατίας. Η παντελής έλλειψη διαδικασιών δημοκρατικού προγραμματισμού τις οποίες ασφαλώς στο πλαίσιο της πολιτικής και διοικητικής αυτοτέλειας η Περιφέρεια μπορούσε να αναπληρώσει με πρωτοβουλίες ανοικτού διαλόγου, αυτή τις αναπληρώνει με πρακτικές από το παλαιό καθεστώς της κρατικής περιφέρειας και του πελατειακού κράτους. Πρόκειται για τις κλασικές πρακτικές του παλαιοκομματισμού οι οποίες μαρτυρούν τους αδιατάρακτους δεσμούς της με τον κομματισμό και τον νεοπαραγοντισμό. Επιβεβαιώνοντας ότι δεν αρκεί η βιολογική ηλικία για τον πολιτικό νεωτερισμό, είναι οι ιδέες, οι πρακτικές και κυρίως το σύνολο της πολιτικής δράσης που τον αναδεικνύει.

Η σύγχρονη προοδευτική Περιφέρεια απαιτεί πολιτικές δημοκρατικής λειτουργίας, συμμετοχικές προγραμματικές διαδικασίες και ασφαλώς οργανωτικές και λειτουργικές πρακτικές που εμπεδώνουν την χρηστή διοίκηση και την ανοικτή στην κοινωνία διακυβέρνηση. Δεν αρκεί η βερμπαλιστική ετικέτα της δήθεν «προοδευτικότητας» όταν η πολιτική δράση αναπαράγει απλά κομματικές στοχεύσεις και προσωπικούς παραγοντισμούς. Υπό την έννοια αυτή ο νεοπαραγοντισμός της Περιφερειακής Αρχής  δεν συναντά την σοβαρή αμφισβήτηση από την «προοδευτική» μειοψηφία αλλά αντιθέτως διαχέεται χωρίς αντιστάσεις.

Όλα τα παραπάνω δεν περιορίζονται στο παράδειγμα της λειτουργίας των Αναπτυξιακών αλλά αγκαλιάζουν το σύνολο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Για όλα αυτά υπάρχει η ανάγκη ενός άλλου , αυθεντικά και ενεργά προοδευτικού δρόμου  που πρέπει να χαραχθεί και να ανοίξει με τις τοπικές κοινωνίες της Στερεάς στο προσκήνιο.