Η χωροθέτηση Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργιών (Π.Ο.Α.Υ) στο Μαρμάρι και συγκεκριμένα στον όρμο Πόρτο Λάφια έχει ξεσηκώσει θύελα διαμαρτυριών στην Νότια Καρυστία και έχει κινητοποιήσει τον Δήμο Καρύστου. Για το θέμα αυτό έγινε συζήτηση στην Βουλή, την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011 στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και επί την επίκαιρης ερώτησης που κατέθεσε στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής ο Βουλευτής Ευβοίας κ. Κώστας Μαρκόπουλος. Η συζήτηση όπως καταγράφεται στα Πρακτικά της Βουλής έχει ως εξής:
Κύριε Μαρκόπουλε, έχετε δύο λεπτά χρόνο ανάπτυξης της ερώτησης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι ένας πολύ δυναμικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας, εξαγωγικός, που προσφέρει χρήματα και προσθέτει και στη φήμη της χώρας και στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Εκτιμώ, επίσης, την προσπάθεια της Κυβέρνησης να φέρει μία ισορροπία, ακόμα και νομιμοποίηση σε πολλές υδατοκαλλιέργειες, οι οποίες εδώ και πάρα πολύ καιρό είναι εκτεθειμένες και λειτουργούν παρανόμως. Δεν το κατηγορώ αυτό. Αισθάνομαι ότι πρέπει να γίνει.
Όμως, μέσα στο ειδικό χωροταξικό για τις υδατοκαλλιέργειες υπάρχει μια περιοχή. Είναι η περιοχή της Νότιας Εύβοιας στον καινούργιο Καλλικρατικό Δήμο Μαρμαρίου, Στυραίων και Καρυστίας, ο Δήμος Καρύστου ουσιαστικά, όπου υπάρχουν ορισμένα ζητήματα στα οποία αξίζουν να υπάρχουν διευκρινήσεις.
Δηλαδή, πρώτα απ’ όλα ο Δήμος εδώ και καιρό έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά στην ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών, δοθείσης της τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή. Δεύτερον, για την ίδρυση της περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης χρειάζεται μία μελέτη. Ο Δήμος, λοιπόν, έχει ζητήσει εδώ και καιρό –θα καταθέσω το έγγραφο- τη μελέτη αυτή από το Υπουργείο, μελέτη η οποία δεν δίνεται κατά παράβαση και του πυρήνα του νόμου του Καλλικράτη, αλλά και του ιδίου του νόμου και των διαδικασιών του Καλλικράτη. Ένα λοιπόν ερωτηματικό είναι γιατί δεν δίνεται η μελέτη.
Ένα δεύτερο ερωτηματικό είναι πώς είναι δυνατόν να γίνεται μελέτη για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών σε μία περιοχή η οποία είναι χαρακτηρισμένη «οικισμός» από το 1969. Θα καταθέσω την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Και όχι μόνο είναι χαρακτηρισμένος οικισμός και έχει εκατό κατοικίες και πάνω από χίλιες ιδιοκτησίες εντός οικισμού, αλλά είναι από το 1969 ρυθμισμένοι και νομοθετημένοι και οι όροι δόμησης, το ύψος των ορόφων, το πρόσωπο του οικοπέδου, τα τετραγωνικά. Θα τα καταθέσω παρακαλώ προς μελέτη.
Αίφνης και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή η μελέτη για την περιοχή σαν περιοχή οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών, έρχεται το Δασαρχείο και λέει ότι ο οικισμός στον οποίο έχουν χτιστεί με άδεια εκατό σπίτια και άλλες τόσες αιτήσεις περιμένουν στη σειρά, είναι δασικός. Και όχι μονάχα λέει ότι είναι δασικός, αλλά παραδέχεται ότι και το 1991 και το 1993 και το 2004 οι Νομάρχες της περιοχής του Νομού Ευβοίας αναθεώρησαν όρους δόμησης, έκαναν κυρώσεις πινάκων εφαρμογής και ενέκριναν υψομετρικές μελέτες για τα κτίσματα της περιοχής. Θα το καταθέσω για τα Πρακτικά. Το ίδιο δηλαδή το Δασαρχείο υπήρξε απόν όλα αυτά τα χρόνια με κανονικές άδειες και σήμερα έρχεται και λέει είναι δασικό, βάλτε υδατοκαλλιέργειες.
Θα καταθέσω επίσης για τα Πρακτικά γνωμοδότηση της Πολεοδομίας Χαλκίδας του 2011, όπου αναφέρει ότι δεν υπάρχει απόφαση ακύρωσης του παραπάνω σχεδίου.
Το ερώτημά μου, κύριε Υπουργέ, είναι το εξής: Είναι δυνατόν σε μια τουριστική περιοχή, ήδη δομημένη, με άριστη προοπτική, να τη μετατρέπουμε σε βιομηχανική ζώνη υδατοκαλλιεργειών; Στο χωροταξικό που προωθείτε στη διυπουργική απόφαση –δεν ξέρω αν θα είναι νόμος ή προεδρικό διάταγμα- απαγορεύετε σε βάθος χιλίων μέτρων τη δόμηση από τις ιχθυοκαλλιέργειες, εκτός από την αλιεία στην πέριξ περιοχή. Δεν προχωρώ περαιτέρω. Έχω και άλλα στοιχεία να σας πω.
Θέλω να με ενημερώσετε κατ’ αρχήν αν αυτά έχουν υποπέσει στην αντίληψή σας, ποιοι έκαναν τις μελέτες αυτές, πώς φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο και πώς ακυρώνουμε την τουριστική ανάπτυξη. Εκτός αν η Κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να ακυρώσει την τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή υπέρ κάποιων υδατοκαλλιεργειών. Σας λέω όμως ότι και σαν ένταση εργασίας και σαν προοπτική για την περιοχή, είναι πολύ λανθασμένος ο σχεδιασμός.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο.
Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ και τον κ. Μαρκόπουλο για την ερώτησή του, η οποία βάζει ένα γενικό ζήτημα -στο οποίο μπορώ να πω λίγα πράγματα τώρα και θα επανέλθω- και ένα ειδικό ζήτημα.
Το γενικό ζήτημα είναι οι αποφάσεις που καλείται να πάρει η πολιτεία για το πώς δημιουργεί, αν θέλετε, ένα θεσμικό πλαίσιο για τις υδατοκαλλιέργειες με έναν τρόπο, με τον οποίο να ρυθμίζει –το είπατε και ο ίδιος- ένα άναρχο σημερινό σύστημα, το οποίο όπως έχει δεν διευκολύνει κανέναν και ταυτοχρόνως χωρίς να εμποδίζει την τουριστική ανάπτυξη σε περιοχές που βασίζονται στον τουρισμό.
Να έρθω όμως στο ειδικό ζήτημα. Θα σας απαντήσω με βάσει τις πληροφορίες που έχω από τις υπηρεσίες, γιατί νομίζω πως υπάρχουν μια σειρά από παρανοήσεις σε ορισμένα από τα ζητήματα, τα οποία βάζετε.
Σας ευχαριστώ για τον τόνο σας, ο οποίος ήταν απολύτως λογικός. Το λέω αυτό γιατί στο γραπτό κείμενο της ερώτησής σας θέτετε ένα ζήτημα περί προμελετημένου σχεδιασμού, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να υπάρξει από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Αναφέρεστε σε μία συμπαιγνία σε βάρος των ιδιοκτητών της περιοχής Πόρτο-Λάφια της Καρυστίας και αναρωτιέστε γιατί οι υπηρεσίες του Υπουργείου αρνήθηκαν να χορηγήσουν τα αντίγραφα του φακέλου.
Απαντώ στο πρώτο λέγοντας ότι οι υπηρεσίες δεν αρνήθηκαν ποτέ κάτι τέτοιο. Σε συνέχεια του αιτήματος του Δήμου Καρύστου 12 και 13 Σεπτεμβρίου, η Διεύθυνση Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ απάντησε στο Δήμο Καρύστου. Ενημέρωσε πλήρως για τη διαδικασία αξιολόγησης του φακέλου. Η ουσία της απάντησης των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ είναι η εξής: Έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της εξέτασης της τυπικής πληρότητας του φακέλου. Η μελέτη είναι σε διαδικασία ουσιαστικής αξιολόγησης και εφόσον η υποβληθείσα πρόταση ακόμη εξετάζεται από τις υπηρεσίες και σύμφωνα με την πάγια τακτική ζητούνται τροποποιήσεις της αρχικής μελέτης, το αίτημα δεν έχει πάρει οριστική μορφή. Άρα, διατυπωμένες απόψεις δεν υπάρχουν ακόμη από καμία υπηρεσία. Συνεπώς, το υλικό της μελέτης θεωρείται ημιτελές και ως εκ τούτου δεν παρέχεται σε φορείς και κοινό.
Είναι μια πάγια διαδικασία. Δεν είναι κάτι ειδικό στην περίπτωση αυτή. Οι ίδιες υπηρεσίες βεβαιώνουν το Δήμο Καρύστου ότι οπωσδήποτε θα δημοσιοποιηθεί η μελέτη σε μεταγενέστερο στάδιο, αφότου έχουν γίνει οι αλλαγές οι οποίες θα ζητηθούν.
Να θυμίσουμε –κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό- ότι η διαδικασία έγκρισης οποιασδήποτε περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών, περιλαμβάνει υποχρεωτικά διαδικασία δημοσιοποίησης στο κοινό. Άρα, δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσουμε σε μία απόφαση χωρίς να υπάρχει αυτή η δημοσιοποίηση και χωρίς να έχει γίνει ο δημόσιος διάλογος.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην Υπουργική Απόφαση 17239/2002 μετά τις γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων υπηρεσιών της μελέτης καθώς και την εξέτασή της από την υπηρεσία και αφού πραγματοποιηθούν τυχόν τροποποιήσεις επί των έργων και δραστηριοτήτων που προβλέπονται σ’ αυτή, αποστέλλονται στο οικείο Περιφερειακό Συμβούλιο –προ Νομαρχιακό- το οποίο και ακολουθεί τις διατάξεις περί δημοσιοποίησης στο κοινό και εξετάζει τις απόψεις σε διάστημα σαράντα πέντε ημερών.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι έχει ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση του συνολικού ειδικού πλαισίου για τις υδατοκαλλιέργειες μέσα στο οποίο τίθεται και οποιαδήποτε σημειακή παρέμβαση όπως αυτή.
Θέλω να απαντήσω στο δεύτερο ερώτημά σας για τη σύνδεση που κάνετε ανάμεσα στην αξιολόγηση του φακέλου για την έγκριση περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών με τις κινήσεις και τις αποφάσεις των δασικών υπηρεσιών γιατί νομίζω ότι θέτετε ένα σημαντικό ζήτημα. Καταρχάς θα σας προλάβω λέγοντας ότι ουδείς διεκδικεί το αλάνθαστο και σίγουρα οι δασικές υπηρεσίες δεν διεκδικούν το αλάνθαστο. Πολλές φορές έχουμε κενά και «γκρίζες» περιοχές του νόμου οι οποίες οδηγούν σε αποφάσεις με πολύ μεγάλη καθυστέρηση οι οποίες ανατρέπουν πραγματικότητες και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να δούμε.
Εδώ όμως έχουμε την εξής κατάσταση: Έχουμε μία απόφαση του νομάρχη Ευβοίας το ’69 για τον οικισμό του Πόρτο-Λάφια η οποία από το ’81 έως σήμερα έχει ζητηθεί πολλές φορές να ανακληθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του τότε Υπουργείου Γεωργίας. Πολλές φορές έχει ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες η ανάκληση αυτής της απόφασης του νομάρχη Ευβοίας του ’69. Από το ’89 υπάρχει πράξη χαρακτηρισμού της περιοχής ως δασικής από το δασαρχείο Αλιβερίου. Το ’90 υπήρξε τελεσίδικη απόφαση χαρακτηρισμού της περιοχής και από το ’91 έχουν ενημερωθεί το αρμόδιο τμήμα της πολεοδομίας Χαλκίδας και το ΥΠΕΧΩΔΕ τότε για την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού και την αποφυγή περαιτέρω έκδοσης πολεοδομικών αδειών. Έχουμε δηλαδή μία ιστορία τριάντα χρόνων με το χαρακτηρισμό της περιοχής ως δασικής και οι όποιες κινήσεις δασικών αρχών εντάσσονται μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της τυπικότητας, της νομιμότητας και της ορθότητας των ενεργειών της διοίκησης, όπως τουλάχιστον τις αντιλαμβάνονται.
Άρα λοιπόν δεν υπάρχει ζήτημα πολύ ξαφνικού ενδιαφέροντος των δασικών υπηρεσιών και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει σύνδεση με το ζήτημα των υδατοκαλλιεργειών για έναν πολύ απλό λόγο: Η θεσμοθέτηση περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών αφορά σε δραστηριότητα που αναπτύσσεται στο θαλάσσιο χώρο και οι ζώνες εγκατάστασης των μονάδων είναι σε αποστάσεις μεγαλύτερες των δύο χιλιομέτρων από τον οικισμό Πόρτο-Λάφια.
Άρα λοιπόν κακώς συνδέετε τα δύο ζητήματα μεταξύ τους. Δεν έχουν σύνδεση και σίγουρα δεν υπάρχει κάποια οργανωμένη προσπάθεια του Υπουργείου να τα συνδέσει αυτά για να καταλήξει σε μία απόφαση με την οποία ίσως εσείς να διαφωνήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κύριο Παπακωνσταντίνου.
Το λόγο έχει ο κύριος Μαρκόπουλος για να δευτερολογήσει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κατά βάση δεν θα διαφωνήσω ιδιαίτερα μαζί σας και ασφαλώς δεν έχετε κανένα λόγο κι εσείς και γενικά ένα πολιτικό πρόσωπο να τα βάλει με μία περιοχή. Μακράν εμού.
Οφείλω όμως να σας πω ότι παρά το γεγονός ότι αυτά που μας περιγράψατε περίπου είναι έτσι, το κράτος –διότι ο πολίτης αντιμετωπίζει την πολιτεία, δεν αντιμετωπίζει μία κυβέρνηση- δεν έχει ποτέ αναστείλει ή άρει την απόφαση του οικισμού. Δεν έχει ζητήσει ποτέ από την πολεοδομία να μην βγάλει άδειες οι οποίες έβγαιναν και μέχρι πριν από κάποιους μήνες. Επίσης δεν εμπόδισε τους νομάρχες που έχουν περάσει από την περιοχή, ανεξαρτήτως προσώπων, ονομάτων και προέλευσης, να αλλάξουν τους όρους, ακόμα και να βελτιώσουν τους όρους του οικισμού.
Έτσι λοιπόν σήμερα έχουμε μία πραγματική κατάσταση στην οποία είπατε βεβαίως ότι τα υπάρχοντα ιχθυοτροφεία είναι πάνω από δύο χιλιόμετρα από το Πόρτο-Λάφια, όμως η θεσμοθέτηση της περιοχής ως οργανωμένη περιοχή ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών περιλαμβάνει όλο τον κόλπο του Πόρτο-Λάφια και όχι μόνο, αλλά μία τεράστια περιοχή.
Αν λοιπόν αυτό περάσει –και βεβαίως εκτιμώ ότι θα γίνει συζήτηση- αυτό σημαίνει ότι σ’ όλη την περιοχή άνετα και με τη «βούλα» του κράτους μπορούν να τοποθετηθούν άλλα πενήντα κλουβιά, άλλες δέκα εταιρείες. Άρα στην πραγματικότητα δεν δικαιολογούμε μονάχα τις υπάρχουσες που οφείλω να σας πω ότι δεν δουλεύουν πια –δεν θα το συζητήσουμε τώρα εδώ- αλλά δημιουργούμε τις συνθήκες για να ακυρώσουμε όλη την περιοχή σ’ ό,τι αφορά την παραθεριστική κατοικία η οποία –νομίζω ότι θα συμφωνήσετε πολύ πιο εύκολα από μένα- πολύ περισσότερα προσφέρει στον τόπο και στην οικονομία παρά τα κλουβιά και σε θέσεις εργασίας και στη «ρευστότητα» της περιοχής.
Οφείλω όμως να σας δώσω μια διευκρίνιση γι’ αυτό που λέω προμελετημένο σχεδιασμό. Δεν αφορά εσάς. Αφορά πολύ συγκεκριμένα πράγματα που έχουν να κάνουν με τη μελέτη όλου αυτού του χωροταξικού. Θέλω, λοιπόν, να σας πω, κύριε Υπουργέ –και αυτό δεν έχει σχέση με τη δική σας ευθύνη- ότι υπάρχουν δυο ονόματα, δυο εταιρείες: ο κ. Αναγνώπουλος και ο κ. Παπαγεωργίου. Δεν τους ξέρω τους ανθρώπους. Έχουν σπουδάσει ιχθυολογία.
Τον κ. Αναγνώπουλο τον έχετε Πρόεδρο στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Μπορεί να τ’ αξίζει ο άνθρωπος. Είναι σύμβουλος στο σύνδεσμο των ιχθυοτρόφων των εταιρειών. Είναι αυτός που έκανε τη μελέτη του χωροταξικού. Και μάλιστα μαθαίνουμε ότι επειδή δεν είχε λεφτά το υπουργείο τα πλήρωσε η Ένωση Ιχθυοκαλλιεργητών.
Δεν έχω αντίρρηση για όλα αυτά. Αλλά ξέρετε κάτι; Μήπως έχουμε βάλει τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα; Εγώ θέλω και τα δυο. Θέλω και την τουριστική ανάπτυξη των διαφόρων περιοχών -και δεν είναι μόνο η Εύβοια- θέλω και τις ιχθυοκαλλιέργειες. Μόνο που δεν πρέπει το ένα πηγαίνει κόντρα στο άλλο. Δόξα τω Θεώ η χώρα έχει πολλές περιοχές.
Ο κ. Παπαγεωργίου είναι επίσης μαζί στις εταιρείες. Είναι Αντιπρόεδρος στην εταιρεία του κ. Αναγνώπουλου και έχει και δική του εταιρεία. Μπορεί να τα αξίζει ο άνθρωπος. Δεν έχω καμία αντίρρηση γι’ αυτό. Είναι και εκπρόσωπος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι και σύμβουλος του κ. Γερουλάνου στο Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Είναι σύμπτωση ότι η οικογένεια του κ. Γερουλάνου έχει ιχθυοκαλλιέργειες; Και είναι σύμβουλος εκεί; Και κάνει και το εθνικό χωροταξικό;
Κύριε Υπουργέ, θέλω να επιστήσω λίγο την προσοχή. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί ένας υπουργός να ξέρει τα πάντα. Είναι βέβαιο ότι πρέπει η γυναίκα του Καίσαρος εκτός από το να είναι, να φαίνεται και τίμια. Πρέπει όμως εδώ να προσέξουμε πολύ διότι έχω την αίσθηση ότι όλο αυτό το σύστημα προστασίας των ιχθυοκαλλιεργειών –και εγώ μαζί σας είμαι να τη στηρίξουμε- οδηγεί σε στρεβλή ανάπτυξη, σε παγίδευση πολλών περιοχών της χώρας.
Για το δικό μου το νομό θέλω να σας ζητήσω να εξαιρέσετε την περιοχή του Νότιου Ευβοϊκού και ας έχει και δυο κλουβιά, γιατί θα γίνουν πενήντα. Ανατρέπετε επί δεκαετίες την ανάπτυξη του τουρισμού. Στην πραγματικότητα μ’ αυτό που πάει να γίνει, αν γίνει, εύχομαι να μη γίνει, δημιουργούμε συνταγματικά κωλύματα στην ιδιοκτησία. Θα αναγκαστούν οι άνθρωποι να πάνε στα δικαστήρια, θα ξοδέψουν λεφτά, θα ακυρώσουν τις δικές σας αποφάσεις και τελικά δε θα γίνει τίποτα. Ούτε τουριστική ανάπτυξη, ούτε ιχθυοκαλλιέργεια.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μαρκόπουλο.
Ο αξιότιμος Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Ευχαριστώ πολύ.
Κύριε Μαρκόπουλε, σας παρακολουθούσα με πολύ μεγάλη προσοχή μέχρι τη στιγμή που επιδιώξατε να αφήσετε, θα έλεγα κάτι παραπάνω από υπονοούμενα σε σχέση με τον Υπουργό πολιτισμού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γεγονότα είναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής): Κύριε Μαρκόπουλε, ο τρόπος με τον οποίον το χειριστήκατε αυτό θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν σας τιμά. Θα σας παρακαλούσα να είστε πιο προσεκτικός στο μέλλον όταν αναφέρεστε σε παρόμοια ζητήματα ρίχνοντας διάφορα υπονοούμενα για διάφορες σχέσεις. Αν έχετε κάτι συγκεκριμένο φέρτε το. Ο τρόπος με τον οποίο το χειριστήκατε είναι λάθος. Και δεν τιμά τη συζήτηση που κάνουμε η οποία νομίζω πως μέχρι τώρα ήταν σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ)
Έρχομαι γενικό. Κατ’ αρχάς λέτε ότι δεν έχετε τίποτα εναντίον των υδατοκαλλιεργειών. Ούτε και εγώ. Ότι προφανώς θέλετε να υπάρχει ισορροπία μεταξύ τουρισμού και των υδατοκαλλιεργειών. Όλοι μας το θέλουμε. Αλλά να εξαιρεθεί η τάδε περιοχή. Κοιτάξτε. Η λογική του να εξαιρέσω τη δική μου αυλή είναι μια λογική με την οποία δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα πουθενά στην Ελλάδα, γιατί πάντα κάποιον ενοχλεί κάτι. Οι υδατοκαλλιέργειες δεν είναι πυρηνικά απόβλητα. Προφανώς υπάρχει ένα πλαίσιο. Είναι συγκεκριμένο. Το έχουμε συζητήσει. Ο αναπληρωτής Υπουργός έχει περάσει ατέλειωτες ώρες συζητήσεις με τους φορείς. Όχι μονάχα με τους φορείς των επιχειρηματιών -γιατί επιχειρηματίες είναι στις υδατοκαλλιέργειες, επιχειρηματίες είναι και στον τουρισμό- αλλά με τις τοπικές κοινωνίες, με τους φορείς, με τους δημάρχους για να φτάσουμε σε ένα ισορροπημένο πλαίσιο. Και νομίζω ότι είναι ένα ισορροπημένο πλαίσιο. Μπορούμε να δούμε τα χαρακτηριστικά της άλφα ή της βήτα περιοχής. Για να μπορέσεις να περιορίσεις κάτι δεν είναι ανάγκη να εξαιρέσεις μια περιοχή. Το περιορίζεις κρατώντας την περιοχή όμως. Άρα, αυτό ως προς το γενικό.
Ως προς το συγκεκριμένο αναφερθήκατε σε συγκεκριμένα ονόματα. Είναι προφανές ότι δεν περιμένετε να σας απαντήσω συγκεκριμένα γι’ αυτά. Αυτό που θέλω εγώ να σας πω είναι ότι έχετε δίκιο στο ότι το θέμα της περιοχής ως προς το δασικό ή μη δεν έχει κλείσει με έναν τρόπο που να είναι ρητός και κατηγορηματικός. Σε αυτό έχετε δίκιο.
Δεν έχετε δίκιο όμως και θα μου επιτρέψετε να το πω στη σύνδεση που κάνετε ανάμεσα στο ζήτημα αυτό και στο ευρύτερο ζήτημα για το αν σ’ αυτή τη περιοχή θα πρέπει να υπάρχουν ή όχι υδατοκαλλιέργειες. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα και δε νομίζω ότι συνδέονται με κανένα τρόπο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου