Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Ο θεσμός της Περιφέρειας, ως δεύτερος βαθμός Αυτοδιοίκησης, έχει πολύ μικρή ηλικία, μόλις τριών ετών. Αυτό σημαίνει ότι μόλις τώρα αρχίζει να κάνει τα πρώτα βήματα κουβαλώντας πολιτικά στερεότυπα από την Κρατική Περιφέρεια και την Νομαρχία. Σημαίνει επίσης ότι έχει μεγάλο δρόμο να διανύσει για να αναδειχθεί σε πραγματικό αυτοδιοικητικό θεσμό. Αυτό όμως είναι και το σημαντικό διακύβευμα  των περιφερειακών αρχών για την επόμενη θητεία. Να καταστήσουν  τον θεσμό πραγματική αυτοδιοίκηση. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η περίοδος που ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου 2014 συμπίπτει περίπου με προγραμματική περίοδο 2014-2020. Η ελληνική Περιφέρεια πρέπει παράλληλα με την πρωταγωνιστική εμπλοκή της στην υλοποίηση των στόχων και στη διαχείριση των πόρων της προγραμματικής περιόδου 2014-2020 να κατακτήσει το ευρωπαϊκό αυτοδιοικητικό κεκτημένο. Η προγραμματική περίοδος είναι το πεδίο στο οποίο η ελληνική περιφερειακή αυτοδιοίκηση πρέπει, πέραν της αξιοποίησης των πόρων, να συμβάλλει στην πολιτική και θεσμική σύγκλιση και την συνέργεια  με τις άλλες αυτοδιοικητικές Περιφέρειες της Ευρώπης και πρωτίστως με  εκείνες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Στην περίοδο που τελειώνει, στην πρώτη τους θητεία, οι Περιφέρειες – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- λειτούργησαν ως συγκόλληση Νομαρχιών και ως κατάλοιπα της Κρατικής Περιφέρειας. Σε αυτό συνετέλεσε και η αντίληψη ή η εμμονή καθώς και οι στενοί πολιτικοί ορίζοντες των αιρετών που υπηρέτησαν ως περιφερειακές ηγεσίες τον θεσμό. Πολλοί από αυτούς είχαν, εξάλλου ως μόνο εφόδιο την θητεία τους στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.  Τούτο είχε συνέπεια να επικρατήσει η αντίληψη ότι η Περιφέρεια είναι απλώς το «καπέλο», το περίβλημα  στα προϋπάρχοντα νομαρχιακά συστήματα  που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξακολουθούν να λειτουργούν. Δεν κατανόησαν ή δεν ήθελαν να αποδεχθούν την Περιφέρεια ως μία νέα θεσμική συλλογικότητα, ως ενιαίο αντιπροσωπευτικό θεσμό  η εξουσία του οποίου πηγάζει αδιαίρετα από την αντίστοιχη, οργανωμένη σε εκλογικό σώμα, περιφερειακή κοινωνία.  Βοήθησε βέβαια και το ισχύον θεσμικό πλαίσιο αλλά πρωτίστως  συνέβαλε η κυρίαρχη αντίληψη για την εφαρμογή του.
Η Περιφέρεια, για να γίνει πραγματικός οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης  πρέπει να κατακτήσει  την συλλογικότητά της. Δηλαδή την συνείδηση ότι είναι ένα σύνολο τοπικών κοινωνιών με συγκλίνοντα συλλογικά συμφέροντα και συγκροτείται για να διαχειριστεί το συνολικό περιφερειακό συμφέρον.

Ασφαλώς η Περιφέρεια, ως ευρύτερη τοπική κοινωνία έχει ενδοτοπικές ανισότητες, συγκρουόμενα συμφέροντα, αλλά η αποστολή της Περιφερειακής Ηγεσίας  είναι η έκφραση, η σύνθεση η διαμόρφωση και η υπηρέτηση του περιφερειακού συμφέροντος μετά από την διαρκή σύγκλιση των αντικρουόμενων τοπικών ή τοπικιστικών συμφερόντων. Η λειτουργία αυτή είναι επίπονη και επίμονη αλλά είναι η μοναδική μέθοδος  που μπορεί να διαμορφώσει και να δυναμώσει την περιφερειακή συλλογικότητα.  Αυτή ακριβώς η συλλογικότητα είναι το εφόδιο για να υπάρξει ισχυρή περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η πρόταση του Β2 Σταδίου του ΣΧΟΟΑΠ ΑΥΛΩΝΟΣ.

 Αναγκαία η ενημέρωση και η συμμετοχή πολιτών και φορέων. Στην φάση της διαβούλευσης έχει τεθεί -έστω τυπικά-  εδώ και πολλές εβδομάδες η πρόταση της Β2 Φάσης της Μελέτης του ΣΧΟΟΑΠ Αυλώνος. Πρόκειται για την τελική φάση της εκπόνησης του Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης του πρώην Δήμου Αυλώνος και νυν Δημοτικής Ενότητας Αυλώνος του Δήμου Κύμης Αλιβερίου. Με άλλα λόγια πρόκειται για το χωροταξικό σχέδιο  που καθορίζει τις χρήσεις γης και τους όρους οικιστικής ανάπτυξης της περιοχής του πρώην Δήμου Αυλώνος. Πρόκειται για μία σημαντική προγραμματική διαδικασία η οποία ολοκληρώνεται μετά από την φάση αυτή, με την έγκρισή του από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και την δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ. Οι δύο προηγούμενες φάσεις πέρασαν από τυπικές και μάλλον «ανεμικές» διαβουλεύσεις, ειδικά η πρώτη, η αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης, στην οποία το μεν κείμενο έβριθε λαθών και παραλείψεων η δε δημόσια διαβούλευση σε επίπεδο Δήμου υπήρξε σχεδόν ανύπαρκτη....

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΣΕΤΤΑ, ΤΟ ΠΙΟ ΟΡΕΙΝΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Αναδημοσίευση από Agronews Η «Ελβετία της Ελλάδας», όπως είναι αλλιώς γνωστό το γραφικό χωριουδάκι του δήμου Ερέτριας είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων και είναι από τις πρώτες περιοχές της Εύβοιας που καλύπτονται το Χειμώνα με χιόνι. Η Σέττα, ή αλλιώς Σέτα, απέχει μόλις 128 χιλιόμετρα από την Αθήνα, περίπου δύο ώρες διαδρομή με το αυτοκίνητο.   Το όνομά της το πήρε, σύμφωνα με την παράδοση, από την πανέμορφη Γαλλίδα σύζυγο του Τούρκου ηγεμόνα, που επί τουρκοκρατίας του ανήκε η περιοχή. Λόγω της μορφολογίας της και της φυσικής της θέσης είναι ο ιδανικός προορισμός για τους   λάτρεις των ορεινών αποδράσεων το Χειμώνα   και το Καλοκαίρι. Το περιβάλλον της Σέττας θυμίζει τις Άλπεις, καθώς έχει πλατάνια, ελατοδάση, καστανοδάση με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Με «ορμητήριο» τη Σέττα μπορείτε να εξερευνήσετε με Jeep 4Χ4   και motocross τα κοντινά ορεινά χωριά Μετόχι, Μύστρος, Μανίκια, Μακρυχώρι,   Χιλιαδού, Τραχήλι, Παναγιά, Παρθένι και ...

ΧΩΡΙΣ ΠΛΟΙΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Κάντε κάτι, δεν έχουμε πλοίο, είμαστε αποκλεισμένοι Η Δήμαρχος Αγίου Ευστρατίου κ. Μαρία Κακαλή Ο Άγιος Ευστράτιος  όπως και η Λήμνος είναι δύο νησιά που γειτονεύουν στο Αιγαίο με την Εύβοια και η διασύνδεσή μαζί της θα έπρεπε να αποτελεί στρατηγικό στόχο του ευβοϊκού πολιτικού συστήματος εάν ήταν σε θέση να θέτει, να διεκδικεί και να πραγματώνει στρατηγικούς στόχους. Η ανατολική ακτή της Εύβοιας και το λιμάνι της Κύμης αποτελούν ζωτικής σημασίας διαπεριφερειακό γεωαναπτυξιακό χώρο. Σε κάθε περίπτωση την Εύβοια την ενδιαφέρουν τα προβλήμα αυτών των νησιών. Το νησί του Αγίου Ευστρατίου είναι α ποκλεισμένο εδώ και ένα μήνα, αφού δεν υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση.