Αναδημοσίευση από εφημερίδα "ΗΜΕΡΑ",, φ. 26/4/2013
Γράφει ο Δημήτρης Πενταγιώτης,
Πολιτικός Μηχανικός
Τις
τελευταίες μέρες, μια είδηση έτυχε μεγάλης προβολής από μέρος τουλάχιστον του
αθηναϊκού Τύπου όπως π.χ. στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 28/3 με πρωτοσέλιδο τίτλο και
εκτενές εσωτερικό δημοσίευμα καθώς επίσης και στο ένθετό της Κ της 7/4 με
αφιέρωση του εξωφύλλου του και ολόκληρη συνέντευξη στις άλλες σελίδες. Στις
20/4 η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επανήλθε με πρωτοσέλιδη επιφυλλίδα του δημοσιογράφου Ν.
ΞΥΔΑΚΗ και τίτλο «από τη Λαμία στη ΝΑΣΑ».
Πρόκειται
για την ανακήρυξη ως γυναίκας επιστήμονας της χρονιάς στην Μ. Βρετανία, μιας
25χρονης Ελληνίδας, της Ελένης Αντωνιάδου, απόφοιτης του Τμήματος Πληροφορικής
με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας (Π.Σ.Ε.) στη
Λαμία.
Η
μεγάλη αυτή τιμητική διάκριση απονέμεται σε κορυφαίες γυναίκες επιστήμονες,
μεγαλύτερης κατά κανόνα ηλικίας. Είναι η πρώτη φορά που η τιμώμενη είναι τόσο
νεαρή και Ελληνίδα.
Ποιο
είναι το επιστημονικό της επίτευγμα που την ανέδειξε τόσο ψηλά; Παραθέτω στη
συνέχεια κάποια αποσπάσματα από τα δημοσιεύματα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που βέβαια δεν
εξαντλούν πλήρως το θέμα:
«Το 2009, η είκοσι ενός ετών τότε
φοιτήτρια Αναγεννητικής Ιατρικής Ελένη Αντωνιάδου (μαζί με τη συμφοιτήτριά της
στο University College του Λονδίνου Claire Crowley και υπό την επίβλεψη του
καθηγητή Alexander Seifalian) κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία στον κόσμο.
Και παρότι η νομοθεσία, τόσο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες όσο και στις
Ηνωμένες Πολιτείες, απαγορεύει ακόμα τη μεταμόσχευση τεχνητών μελών, οι δύο
κοπέλες ανταποκρίθηκαν στην έκκληση ενός 35χρονου καρκινοπαθούς τελικού σταδίου
και η επέμβαση έγινε λίγους μήνες αργότερα στη Σουηδία. Ο ασθενής σώθηκε και
ζει μέχρι σήμερα, η εν λόγω μεταμόσχευση καταγράφηκε ως η πρώτη στα ιατρικά
χρονικά και η Ελένη Αντωνιάδου κατοχύρωσε τη θέση της στο δυτικό ακαδημαϊκό περιβάλλον»…«Παράλληλα,
στα 25 της χρόνια πλέον, έχει ιδρύσει τη δική της εταιρεία Transrlants Withoyt
Donors LLC (Μεταμοσχεύσεις χωρίς Δότες), η οποία στο μέλλον θα παράγει τεχνητά
όργανα για εναλλακτική μεταμόσχευση»…«Παράλληλα η ΝΑSA επέλεξε την Ελένη το
2012 μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy. Σήμερα, εργάζεται
στον “Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Αρη” στη Σίλικον
Βάλεϊ. “Μελετάμε τις αλλαγές στο νευρικό σύστημα των αστροναυτών, που ο
προσανατολισμός και η ισορροπία τους επηρεάζεται από την αλλαγή στην
ατμοσφαιρική πίεση”.
Η
λαμπρή αυτή επιστημονική πορεία της νεαρής Ελληνίδας συνεχίζεται χωρίς διακοπή.
Σε κάθε
περίπτωση, η τιμητική αυτή διάκρισή της, νομίζω πως τιμά και το Π.Σ.Ε., εμμέσως
δε και την πόλη μας. Η ίδια άλλωστε στη συνέντευξή της στο Κ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ,
μεταξύ των άλλων είπε: «Θεωρώ ότι, εάν
δεν είχα φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, δεν θα είχα φτάσει εδώ που
έχω φτάσει. Είχαμε καλούς καθηγητές, τους οποίους συναντώ ακόμη και σήμερα στα
συνέδρια και οι οποίοι είναι γνωστοί στην Αμερική. Προσωπικά, ήμουν πολύ
ευχαριστημένη στη Λαμία –ήμουν και πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου- και το λέω
μετά λόγου γνώσεως, διότι το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο έχει περάσει τα πάνδεινα
από άποψη κοινωνικού ρατσισμού».
Και
το αυτονόητο ερώτημα: Πως όλα αυτά τα
υποδέχτηκαν οι αρμόδιοι του Π.Σ.Ε. αλλά και οι τοπικοί παράγοντες; Απ’ ότι
προσωπικά διαπίστωσα με απόλυτη σιωπή. Στον τοπικό Τύπο δεν είδα κάποιο σχετικό
δημοσίευμα πλην μιας επιστολής στο Λ.Τ. της 3/4 του κ. Σμοκοβίτη. Οι λαλίστατοι
για ψύλλου πήδημα αρμόδιοι τοπικοί παράγοντες κανένα σχόλιο δεν έκαναν. Κάποιοι
ίσως δεν πήραν καν είδηση του γεγονότος. Ή μήπως αυτό εντάσσεται στον
«κοινωνικό ρατσισμό» που υπαινίσσεται η Ελ. Αντωνιάδου;
Προσωπικά,
ως απλός κάτοικος της Λαμίας και έχοντας με πολλά άρθρα μου από το 2006
επισημάνει την ανάγκη να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις βιωσιμότητας του Π.Σ.Ε.,
ένιωσα ικανοποίηση με αυτά που είπε η λαμπρή αυτή Ελληνίδα όπως: «Θεωρώ ότι εάν δεν είχα φοιτήσει στο Παν.
Στερεάς Ελλάδας δεν θα είχα φτάσει εδώ που έφτασα» και «Προσωπικά ήμουν πολύ ευχαριστημένη στη Λαμία». Το γεγονός ότι από
ένα περιφερειακό Πανεπιστήμιο, που από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα πορεύεται
μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ξεπήδησε μια τέτοια λαμπρή επιστήμων, ενισχύει την
άποψη ότι τα περιφερειακά ΑΕΙ στην έδρα κάθε περιφέρειας, με συγκεκριμένο
γνωστικό αντικείμενο και σωστά οργανωμένα, θα μπορούσαν να είναι φυτώρια πολλών
σπουδαίων επιστημόνων, εξίσου αν όχι πιο πολύ απ’ ότι τα κεντρικά στα οποία
επικρατεί χάος.
Με
βάση αυτό το σκεπτικό, έγραψα ένα άρθρο που δημοσίευσε η Ημέρα της 2/3/2013 με
τίτλο: ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ. Θα μου επιτραπεί να επαναλάβω σήμερα
κάποια σχετικά αποσπάσματα: «Κάνοντας το
λάθος να επικεντρώνουμε την στρατηγική της Περιφερειακής Ανάπτυξης στον
οικονομικό τομέα, παραβλέπουμε ότι η έννοια της ανάπτυξης μιας χώρας ή μιας
περιφερειακής μονάδας, περιλαμβάνει την πολιτική, την κοινωνική, την
περιβαλλοντική και την πολιτιστική διάσταση. Κατά συνέπεια η λειτουργία ενός
ΑΕΙ στην έδρα κάθε Περιφέρειας αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξή
της, με την σωστή έννοια της λέξης. Με την λογική αυτή, το σχέδιο ΑΘΗΝΑ θα
έπρεπε να προβλέπει ένα ΑΕΙ στην έδρα κάθε μιας από τις Περιφέρειες» …«α) Οι τοπικοί παράγοντες πρέπει να πάψουν
να τρέφουν αυταπάτες για την διατήρηση και ενίσχυση του Π.Σ.Ε. υπό τη σημερινή
του μορφή, με δύο ξεκάρφωτα και άσχετα μεταξύ τους τμήματα χωρίς διοικητική αυτοτέλεια.
Να αποδεχτούν ότι αυτά δεν έχουν πλέον λόγο να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Να εντείνουν τις διεκδικήσεις τους για τη λειτουργία ενός βιώσιμου και
αυτοτελούς Πανεπιστημίου στο ίδιο πλαίσιο του Π.Δ./2003 ίδρυσής του και με
γνωστικό αντικείμενο περιορισμένο π.χ. σε δύο από τους τομείς που με αυτό
προβλέπονται, όπως: ε) Επιστήμες της Φύσης της γης και της ζωής και στ)
Επιστήμες συναφείς με την παραγωγή και την βιώσιμη ανάπτυξη.»…«β) Μια σοβαρή νέα προσπάθεια προς την
κατεύθυνση αυτή, ή οποιαδήποτε άλλη κριθεί καταλληλότερη, νομίζω πως πρέπει να
ξεκινήσει με τη διοργάνωση ενός συνεδρίου στη Λαμία, με πρωτοβουλία του Δήμου,
στην οποία να κληθούν να πάρουν μέρος όσο δυνατόν περισσότεροι Πανεπιστημιακοί
δάσκαλοι, ομότιμοι ή εν ενεργεία, καταγόμενοι από την περιοχή μας.»…«γ) Η
διεκδίκηση λειτουργίας ενός σωστού Πανεπιστημίου Στ. Ελλάδας προϋποθέτει την
οριστική επιλογή χωροθέτησής του σε θέση που να καλύπτει τις προϋποθέσεις που
ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο μου.» ... «δ)
Από δω και πέρα ο χειρισμός του θέματος του Πανεπιστημίου Στ. Ελλάδας απαιτεί
σοβαρότητα που μέχρι σήμερα έλλειψε. Οι συνεχείς άσκοπες και φλύαρες δηλώσεις
υπευθύνων πρέπει να σταματήσουν.»
Η
αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες οι πάντες έπαψαν να ομιλούν για τις
εξελίξεις στο Π.Σ.Ε. Φαίνεται πως όλοι τους συμβιβάστηκαν με την ιδέα ότι αυτό
θεωρείται πλέον καταργημένο με την παραμονή ενός μονάχα τμήματος στη Λαμία,
υπαγόμενο στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και ξεγραμμένο το τμήμα της Λειβαδιάς.
Ακόμα και η υποβολή παραίτησης του Δημάρχου Λειβαδιάς κ. Παπαγγελή από το
αξίωμά του –προσωπικά ποτέ δεν πίστεψα ότι θα πραγματοποιηθεί- τελικά
ανακλήθηκε, δείγμα και αυτό της υπευθυνότητας των δημοτικών αρχόντων.
Παρ’
όλα αυτά, προσωπικά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το περιβόητο σχέδιο ΑΘΗΝΑ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάποια στιγμή
θα αναθεωρηθεί όταν το σημερινό χρεωκοπημένο πολιτικό μας σύστημα που το
δημιούργησε σαρωθεί και δώσει τη σκυτάλη σε ένα νέο πιο υγιές.
Οι
σημερινοί τοπικοί παράγοντες της Φθιώτιδας και γενικότερα της Στ. Ελλάδας, πριν
και αυτοί περάσουν στο περιθώριο, έχουν χρέος να ξεκινήσουν μια συστηματική
προσπάθεια για τη δημιουργία, έστω μελλοντικά, ενός αυτοτελούς Π.Σ.Ε. με
συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο. Η περίπτωση της Ελένης Αντωνιάδου αποτελεί
σημαντική απόδειξη αυτού που προηγούμενα ανέφερα: ότι τα περιφερειακά
Πανεπιστήμια μπορούν να αποτελέσουν φυτώρια λαμπρών νέων επιστημόνων
περισσότερο ίσως και από τα κεντρικά ΑΕΙ στα οποία επικρατεί χάος. Αυτό άλλωστε
απέδειξε και το γεγονός ότι το Π.Σ.Ε. με τα δύο μονάχα τμήματά του, το 2012
κατατάχτηκε ΠΡΩΤΟ σε ποιότητα ερευνητικών δημοσιευμάτων μεταξύ όλων των
Πανεπιστημίων της χώρας.
Είχα
τελειώσει το άρθρο μου και πριν το στείλω για δημοσίευση διάβασα αυτά που
ειπώθηκαν στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 24/4. Είναι θετικό κατ’ αρχήν αυτό που
είπε ο Δήμαρχος: «χωρίς να ξανακάνουμε τα
λάθη του παρελθόντος δεν αποκλείεται σε μερικά χρόνια να αποκτήσουμε και πάλι
ένα δικό μας Πανεπιστήμιο».Αυτό όμως δεν πρέπει να παραμείνει ως ευχή. Και
είναι θετικό επίσης αυτό που τόνισε η κ. Οικονόμου και ο κ. Στασινός για την
ανάγκη ενός καινούργιου αγώνα με στόχο ένα αυτοτελές Π.Σ.Ε. Αυτή ήταν άλλωστε
και η δική μου πρόταση με άρθρο μου στην Ημέρα της 2/3/2013.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου